Efektem dotychczasowych prac było odkrycie zróżnicowanego materiału kulturowego występującego w najbliższym sąsiedztwie niektórych bloków skalnych (wybieranych ze względu na ikonografię). Do najciekawszych znalezisk należy zaliczyć ofiary złożone z kamiennych malowanych płytek wotywnych i - związanego z nimi - materiału botanicznego. Te ostatnie ślady sugerują, że w pobliżu ozdobionych petroglifami skał mogły odbywać się rytuały powiązane z konsumpcją dużych ilości jedzenia.

Dzięki suchym, pustynnym warunkom materiał organiczny występujący w Toro Muerto jest świetnie zachowany. Do tej pory zarejestrowaliśmy w nim pozostałości: kości zwierząt (andyjskich wielbłądowatych i świnki morskiej),

liści amarantu, jiquimy, juki, batatów, orzeszków ziemnych, nasion dyni, papryki, guawy, koki, wlókien bawełny, kolb kukurydzy oraz innych, dotychczas niezidentyfikowanych roślin. Warto dodać, że we wspomnianych ofiarach praktycznie nie wystąpił materiał ceramiczny. Częściowo utrudnia to proces ich bardziej precyzyjnego datowania.

Materiał zabytkowy pozyskany w trakcie badań wykopaliskowych został starannie uporządkowany i tymczasowo jest przechowywany w Corire zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Kultury Peru. Prace gabinetowe prowadzone w każdym sezonie obejmują: czyszczenie materiału, jego fotografowanie, etykietowanie, katalogowanie i inwentaryzację.

Jest on w ten sposób przygotowywany do analiz prowadzonych przez specjalistów. Dzięki nim w przyszłości, w sposób powolny lecz systematyczny, będziemy mogli odsłaniać kolejne tajemnice stanowiska Toro Muerto i jego dawnych użytkowników.